Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Andrej Vesel – dyrygent
W programie:
Charles Ives – Central Park in the Dark (7’)
Béla Bartók – Muzyka na instrumenty . . .
Orkiestra Filharmonii Opolskiej
Andrej Vesel – dyrygent
W programie:
Charles Ives – Central Park in the Dark (7’)
Béla Bartók – Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę, Sz.106 (30’)
Antonín Dvořák – Uwertura “Karnawał” op. 92 (9’)
Johannes Brahms – Tańce węgierskie nr 1, 5, 6 (8,5’)
Antonín Dvořák – Tańce słowiańskie nr 1, 4, 7, 8 op. 46 (14’)
W czasie karnawału, w naszych uszach rozbrzmiewa muzyka z różnych zakątków świata. Od polskich oberków, przez czeską polkę, aż po muzyczny pejzaż Ameryki – koncert „Tańce na poważnie”, to mieszanka różnorodnych epok i kultur, a także narodowych tradycji muzycznych złączonych w spójną, taneczną, karnawałową opowieść.
Rozpoczniemy od tętniącego energią obrazu wielkiego miasta, gdzie każda ulica opowiada inną historię. „Central Park in the Dark” autorstwa Charlesa Ivesa to dźwiękowy kolaż kontrastów, w którym napięcie i tajemniczość przenikają się z dynamicznym rytmem miejskie życia. Kompozycja nieregularna i eksperymentalna, doskonale oddaje charakter Nowego Jorku – jednego z najbardziej eklektycznych miejsc na świecie.
Nie ulega wątpliwości, że Béla Bartók odegrał kluczową rolę w kształtowaniu muzyki XX wieku. „Muzyka na instrumenty strunowe, perkusję i czelestę Sz.106” węgierskiego kompozytora to dzieło mistrzowsko przesuwające granice muzycznej ekspresji. Zaskakuje bogactwem instrumentacji, w której wyselekcjonowane w tytule instrumenty współtworzą pełen napięcia i hipnotyzujący obraz. Czteroczęściowe dzieło, słynące z wyrafinowanej faktury i złożoności rytmicznej stało się prawdziwą perłą w dorobku Bartóka a współcześnie wciąż urzeka melomanów sugestywnymi, a zarazem tajemniczymi pejzażami dźwiękowymi.
Uwertura Karnawał op. 92 Antonína Dvořáka doskonale oddaje ducha beztroskiej karnawałowej radości. Kompozytor zainspirowany słowiańskimi tradycjami, stworzył dzieło pełne żywiołowej energii i melodyjnych kontrastów. Zaskakujące zmiany tempa, pulsujące rytmy i olśniewająca mozaika motywów tanecznych tworzą dzieło pełne dynamizmu i witalności. Uwertura ukazuje bogactwo czeskiego folkloru – niezwykle efektownego, energicznego, przeplatanego epizodami nostalgicznej refleksji.
Z czeskiej zabawy karnawałowej przenosimy się do świata pełnych temperamentu „Tańców węgierskich” Brahmsa. Pisanie „21 Tańców węgierskich” Brahms ukończył w 1879 roku, a inspiracją do powstania tych kompozycji była wieloletnia współpraca kompozytora z węgierskim skrzypkiem – Ede Reményi, któremu kompozytor towarzyszył jako pianista podczas licznych recitali solisty. Większość tańców oparta jest na oryginalnych melodiach tradycyjnych. Jednym z najbardziej rozpoznawalnych jest taniec piąty, a więc pełen ekspresji i wirtuozerii czardasz. W oryginale zapisany został w tonacji fis-moll stanowi nie lada wyzwanie dla wykonawców. „Tańce węgierskie” Brahmsa to dynamiczne, przepełnione ekspresją i wirtuozerią miniatury, które wciągają słuchaczy w wir węgierskiego karnawału.
„Tańce słowiańskie” Antonína Dvořáka pojawiają się po „Tańcach węgierskich” Johannesa Brahmsa nie bez powodu – to właśnie one zainspirowały Dvořáka do stworzenia jego własnego cyklu. Orkiestrowa forma „Tańców słowiańskich” swoją oryginalnością i koncepcją, otworzyła Dvořákowi drzwi do międzynarodowej kariery. „Tańce słowiańskie” zachwycają feerią barw, subtelnością w kształtowaniu dynamiki, głęboką emocjonalnością i wyrazistą tanecznością. To pełne emocji, różnorodne rytmiczne dzieła, w których słowiańska energia harmonijnie splata się z wirtuozerią symfonicznej orkiestracji.
Ten koncert to prawdziwa uczta zarówno dla miłośników muzyki klasycznej, jak i dla tych, którzy pragną doświadczyć niezwykłego połączenia dźwiękowego eksperymentu z głęboko zakorzenionymi tradycjami narodowymi. To harmonijne zestawienie ekspresji, wirtuozerii oraz karnawałowego szaleństwa, które obiecuje niezapomniane, taneczne emocje i muzyczne uniesienia.
